Interview met Katinka Lampe

Katinka Lampe laat zich voor haar schilderijen inspireren door de actualiteit, zoals de verdeeldheid in de maatschappij. ‘Het gaat me niet om de geportretteerde zelf, de modellen spelen een rollenspel.’

Je hebt zojuist – in vijf minuten – een zelfportret gemaakt. Lijkt het een beetje?
‘Jazeker. Ik sta niet graag in het middelpunt, maar hier ben ik blij mee. Je ziet niet ieder detail, maar wel dat ik het ben.’

Zelfportret in vijf minuten

Beschrijf jezelf in een paar woorden?
‘Heel erg gefocust, altijd aan het werk.’

Op welk moment wist je dat je kunstenaar wilde worden?
‘Rond mn vijftiende had ik een oppasadres, daar hing een joekel van een geabstraheerd portret, waar ik werd ingezogen. Ik vond het te gek dat je zoveel aandacht kan opeisen met een werk. Dat was de trigger voor mij.’

Wat zou je doen als je geen kunstenaar was?
‘Dan was ik gynaecoloog.’

Met welk materiaal werk je het liefst en waarom?
‘Altijd olieverf op doek: je kunt poetsten, pasteus werken, je kunt je fouten nog herstellen… De mogelijkheden zijn onuitputtelijk.’

Wat is het uitzicht vanaf je werkplek?
‘Ik heb mijn atelier aan huis en kijk uit op een tuin die nog niet af is.’

Uitzicht vanaf werkplek

Heb je een opvallende (dagelijkse) gewoonte?
‘Ik werk altijd met harde klassieke muziek, ik zet een enkele cd op herhaling. Vaak opera, zoals La Sonambula (de slaapwandelaar).’

Wat is jouw thema?
‘Actualiteit en identiteit. Ik pik dingen uit kranten en internet en die probeer ik beter te begrijpen door er schilderijen over te maken. Die verdeeldheid met Trump en Noord en Zuid-Korea, of een verdeelde maatschappij probeer ik om te zetten in een schilderij. Bijvoorbeeld door twee waarheden in een portret vangen; een jong meisje met een sigaret geeft zowel een speelse als een ernstige indruk. Het gaat me niet om de geportretteerde zelf, de modellen spelen een rollenspel.’

Wat is kunst voor/volgens jou?
‘Geloof hoop en liefde.’

Wat hangt er thuis aan je muur?
‘Aviator tree, een enorme collage met heel precies uitgeknipte beelden uit tijdschriften, gemaakt door de Rotterdamse kunstenaar Lidy Jacobs.

Lidy Jacobs Aviator tree (2007)

Welk kunstwerk had je graag zelf gemaakt of bedacht?
‘De performance VB 55. 01.1nt van Vanessa Beecroft. Zij is ook veel met identiteit bezig. Ze bestrijkt met haar werk veel gebieden: politiek, maatschappij, mode, esthetiek. Je kunt met verschillende brillen naar haar werk kijken en het blijft sterk.’

Van wie zou je het geweldig vinden dat hij/zij werk van je aankocht?
‘In Nederland: Museum Voorlinden. Maar Tate in Londen mag ook!’

Titel en korte uitleg van je nieuwste werk?
‘In times of Bigotry.’ Bigotry is een vorm van onverdraagzaamheid, die een gevoel van superioriteit, maar tegelijkertijd ook hypocrisie in zich draagt. Ik maakte werken over: extremiteit, uitersten, botsende realiteiten en zwart-wit. Zo kwam ik tot het beeld van een (onschuldig) kind met een muilkorf. En ik schilderde voor deze serie mijn meest witte schilderij, met een albino als model, maar ook een extreem zwart doek.’