Welk kunstwerk staat nog op jouw bucketlist? Welke kunst of museum wil jij absoluut nog een keer gezien hebben? Omdat de vakantie in zicht is, stelden we deze vraag aan verschillende mensen uit de kunsten. En dit is wat ze zeiden:
‘Mijn nummer 1 die ik wil meemaken is de krater van James Turrell in de woestijn in Amerika. In de Roden Crater is hij bezig met een hubris project, waar natuur en kunst zo worden gebruikt dat het het hoogtepunt van de lichtkunst is. Hij is er al jaren en jaren mee bezig en zal het waarschijnlijk nooit afkrijgen, maar het schijnt nu al fantastisch te zijn.’
‘In het voorjaar van 2014 was ik er bijna, in de Roden Crater van James Turrell, een kunstwerk gemaakt in een vulkaankrater ten noorden van Flagstaff, Arizona. Ik had een afspraak met de kunstenaar gemaakt, en zou een voorproefje krijgen van het levenskunstwerk waar hij al sinds begin jaren zeventig aan werkt. De krater moet een ultiem observatorium worden, waar je de zon en de sterren in optima forma kunt bekijken. Maar na ruim veertig jaar schaven en graven is het nog altijd niet af.
Helaas ging de afspraak niet door, Turrell was ziek en belde af. Op eigen houtje ben ik in een terreinwagen op zoek gegaan naar de juiste vulkaankrater, een tocht over zwarte zandweggetjes die door geel wuivend gras leidden. Maar steeds stuitte ik op hekken met prikkeldraad en bordjes met ‘Keep Out’. Ik vrees dat ik zal moeten wachten tot Turrell zijn Roden Crater officieel zal openen – als dat er ooit van komt.’
‘Mijn wens is het om nog eens naar het levenswerk van Sir Edward James te gaan kijken, Las Pozas bij het dorpje Xilitla in Mexico. Het is een jungle-achtig gebied van 75 hectare met drie meertjes en zo’n 100 kleine en grote follies naar eigen ontwerp van James. Hij reisde veel en deed overal indrukken op en realiseerde op basis daarvan tussen 1950 en 1980 in Mexico de wonderlijkste postmoderne architectuur. Gepolychromeerd, eclectisch, met een knipoog naar Gaudi en tussen het jungle struweel.
Zijn naam als excentrieke Engelsman en verzamelaar is ook gekoppeld aan het surrealisme, fervente en favoriete verzamelaar als hij was van onder anderen Delvaux, Dali en Magritte. Diens beroemde ‘reproduction interdite’ in het Boijmans is een portret (van het achterhoofd) van James. Ik was er een keer en hoop dit jaar nog eens te gaan, dit ter voorbereiding van een tentoonstelling over deze architect en mecenas van het surrealisme.’
‘Bovenaan mijn lijst staat het Sorolla Museum in Madrid. Dit museum is het oude woonhuis en atelier van de bekendste Spaanse impressionist Joaquin Sorolla Y Bastida (1863-1923). Waarom? Omdat hij een ongelooflijk gevoel voor kleur en (zon)licht heeft. Zijn vegerige penseelstreek geeft de dynamiek in zijn composities aan.’
‘Ergens op de Noordkaap is een werk van Louise Bourgeois te zien, verpakt in een constructie van architect Peter Zumthor. Dat lijkt mij een bijzondere pelgrimage waard.’
‘Het eiland Naoshima in Japan ligt voor de kust van de stad Okayama, onder Osaka en ongeveer drie uur met de trein van Tokyo. Het eiland is gekocht door een kunstverzamelaar. Het ene deel van het eiland is een vuilstortplaats, het andere deel is gewijd aan kunst met als hoogtepunt twee musea die zijn ontworpen door Tadao Ando. Een ultieme zintuigelijke ervaring: landschap-architectuur-kunst. Als één groot totaalconcept op elkaar afgestemd. Ongelofelijk. Het mooiste wat ik ooit heb gezien. Het is de plek waar ik opnieuw heen zou willen.
En dan meteen even door naar Nagasaki om de fresco’s van Rob Scholte in het Huis Ten Bosch te bezoeken. Daar ben ik nog niet geweest. En dan natuurlijk ook nog naar het eilandje Deshima, waar het boek ‘De niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet’ van David Mitchell zich afspeelt (prachtig boek!). Het eiland waarvandaan alleen de Nederlanders in de 17e eeuw handel mochten drijven met de Japanners.’
‘Ik moet dan denken aan een gebouw, dat wat mij betreft ook een museaal meesterwerk is en ik al sinds mijn studie wil bezoeken: Oscar Niemeyers Museu de Arte Contemporânea, het museum voor hedendaagse kunst in Niteroi, Brazilië. Als een juweel schittert het in de zon, adembenemend moet het zijn.’
Reacties op Deze kunst willen we ooit nog zien