Uitgelicht: Ruloff Manuputty

Ruim 25 schilderijen en tekeningen van kunstenaar Ruloff Manuputty (Tual 1926 – 2002 Groningen). Kunstenaars als Joan Miró, Paul Klee en de Cobrakunst waren van grote invloed op zijn werk, maar de wortels van zijn werk lagen in de traditionele batik- en decoratieve kunst van zijn vaderland. Al schilderend verweefde Manuputty de invloeden tot een eigen beeldtaal, waarbij hij regelmatig balanceerde op de grens tussen figuratie en abstractie.
Een van de bekendere werken van deze naoorlogse kunstenaar is het grote werk Tjap Gomè (De Chinese drakendans).

Ruloff Manuputty werd in 1926 geboren op de Molukse Kei- eilanden, waar zijn vader predikant was. In 1949 kwam hij naar Nederland en volgde zijn opleiding aan het IvKNO (Instituut voor Kunstnijverheidsonderwijs), de voorloper van de huidige Rietveldacademie. Zijn stage bracht hem begin jaren vijftig naar Bazel alwaar Manuputty aan de Kunstgewerbeschule de opleiding lettering en vrij schilderen volgde. Hij sloot zijn opleiding af met een praktijkjaar in Krefeld.

Halverwege de jaren vijftig kreeg Manuputty een baan als tekenaar-ontwerper bij de Noord-Nederlandse Cliché Fabriek in Groningen, om vervolgens te gaan werken bij Drukkerij Havé, een dikwijls terugkerend onderwerp in zijn kunst. In Groningen kwam hij in contact met Henri de Wolf, met wie hij op gezette tijden zijn atelier aan de Oudeweg deelde. Het is in deze periode dat het grote schilderij De Chinese drakendans (Tjap Gomè) ontstaat, een onderwerp dat in verband kan worden gebracht met de Chinese afkomst van zijn moeder. In tegenstelling echter tot De Wolf ging Manuputty zijn eigen weg en werd geen lid van de Kunstenaarsgroep Nu, die in 1959 op instigatie van Groninger Museum directeur W. Jos de Gruyter was opgericht. In 1964 kreeg hij een betrekking als docent aan de kunstacademie ‘Vredeman de Vries’ in Leeuwarden. Een jaar later werd Manuputty daar tevens directeur, een functie die hij tot aan zijn pensioen in 1987 zou vervullen.