Tacita Dean

Al ruim twintig jaar wordt Tacita Dean door De Pont gevolgd. Voor het eerst toont De Pont nu in de Nieuwe Vleugel een grote selectie van de werken van Tacita Dean uit de vaste collectie.

Naast films en foto’s maakt Tacita Dean tekeningen, die zij in onderlinge samenhang presenteert. Ze zijn met kalk op schoolbord gemaakt en hebben zowel de functie van storyboard als van still, van vastlegging achteraf. Kenmerkend voor Dean is ook haar aandacht voor de relatie tussen beeld en geluid. In Disappearance at Sea I is het geluid van de vuurtoren een dragend element achter de beelden, waarbij de waarneming van dat geluid ook voor de kijker van realiteit naar verbeelding lijkt te verschuiven.

Tacita Dean (Canterbury, 1965) behoort, samen met kunstenaars als Gillian Wearing, Steve McQueen en Sam Taylor-Wood, tot de generatie van Britse film- en videokunstenaars die mede door de komst van nieuwe, digitale technieken de uitdaging aangaan om de filmische mogelijkheden en eigenschappen als het ware opnieuw te ontleden. Ook in het werk van Tacita Dean zijn verwijzingen naar de praktijk en de traditie van de film herkenbaar, terwijl zij tegelijkertijd nieuwe narratieve en associatieve mogelijkheden ontwikkelt.

Beeld:
Tacita Dean, Majesty, 2006, The Tate Museum
Tacita Dean, Still from JG, 2013, 35mm film, Frith Street Gallery.