Onzichtbare handen | Een ode aan de thuiszorghulp

Kunstenaar Narges Mohammadi (1993) maakt voor Stedelijk Museum Schiedam een ruimtevullende installatie met de titel Onzichtbare handen. Het museum vroeg Mohammadi een nieuw werk te maken dat met Schiedam te maken heeft. Ze koos ervoor om een kant van de stad te laten zien die vaak onzichtbaar blijft. Een zomer lang werkte ze als invalkracht in de Schiedamse thuiszorg en trad daarmee in de voetsporen van haar eigen moeder. Haar ervaringen verwerkt ze in het kunstwerk Onzichtbare handen. Een ode aan de thuiszorghulp.

De tentoonstelling Onzichtbare handen. Een ode aan de thuiszorghulp is te zien in één van de twee zolderzalen van het Stedelijk Museum Schiedam. Een ruimtelijke installatie laat de contouren van een interieur van een kleine woning zien. Hierin zijn allerlei voorwerpen geplaatst. Dingen die we dagelijks vaak aanraken, maar die bij het schoonmaken juist vergeten worden: de flacon shampoo, deuren en deurklinken, stopcontacten en lichtknopjes. Ze zijn gekneed in gum, een materiaal dat voor Mohammadi symbool staat voor het verwijderen van het ongewenste. Een gum verwijdert niet alleen, maar verdwijnt zelf ook steeds een stukje verder. Net als de schoonmaker, die onzichtbaar blijft in de samenleving, en van wie er door het steeds opnieuw grondig poetsen steeds minder overblijft. Letterlijk, omdat het werk zo vermoeiend en overweldigend is dat het zijn tol eist, maar ook omdat schoonmaakwerk zo vluchtig is. De uren die erin worden gestoken komen nooit meer terug, terwijl het huis in een mum van tijd weer vuil wordt.
Leest hier meer >

Omslagbeeld: Narges Mohammadi gefotografeerd door Marysia Swietlicka
Beeld rechts boven: Narges Mohammadi gefotografeerd door Marysia Swietlicka
Beeld rechts onder: Narges Mohammadi, Onzichtbare handen, 2022