Jeroen Henneman

Beeldend kunstenaar Jeroen Henneman is niet alleen beeldhouwer, maar ook graficus, illustrator, tekenaar, schilder en theater- en televisiemaker. Opgegroeid in Haarlem studeerde hij van 1959 tot 1961 aan het Instituut voor Kunstnijverheid in Amsterdam, de huidige Gerrit Rietveld Academie. Na een lange gereisd te hebben door Europa, vestigde hij zich in 1967 in Amsterdam waar hij nog steeds woont en werkt.

De twee grote thema’s in het werk van Henneman zijn de dagelijkse voorwerpen en architectuur. Zijn liefde voor de stad verklaart misschien ook wel zijn liefde voor het maken van beelden voor de openbare ruimte. Beelden van zijn hand zijn onder andere De Kus (1982) voor het gebouw van de Koninklijke Bijenkorf Beheer in Amsterdam, De Schreeuw, het gedenkteken voor de moord op Theo van Gogh dat in 2007 werd onthuld in het Oosterpark in Amsterdam, het beeld van de dichter Leo Vroman op de bibliotheek in Gouda, onthuld in 2015. En twee beelden in Zwolle: de 14 meter hoge Lamp die in 2000 op het dak van het stadskantoor werd geplaatst en het 6 meter hoge Potlood en Papier dat in 2007 op het dak van het Provinciehuis werd geplaatst.

Zijn sculpturen noemt Jeroen Henneman ‘staande tekeningen’, waarbij de lucht en niet het papier als drager van de lijnen fungeert. Of het werk nu voor binnen dan wel buiten bedoeld is, Henneman probeert in zijn “staande tekeningen” met zo min mogelijk lijnen het grootst mogelijke volume te creëren. Naast volume wekken zowel de strakke alsook de soepele, gebogen lijnen in het werk van Henneman de suggestie van diepte en gelaagdheid.

Door zijn lijntekeningen uit te voeren in staal, brons, hout en andere materialen, veranderen zijn tekeningen in objecten, waarmee hij een illusie van ruimte creëert. Zij zijn een poëtische symbiose tussen tekening en object. Mooie voorbeelden daarvan op de expositie in Kampen zijn onder andere constructies als Doos, Het Wiel (dat zich in het groot bevindt op het dak van Belastingkantoor Westpoort in Amsterdam-Sloterdijk) en Multiply.

Naast de grote objecten voor de openbare ruimte maakt Henneman ook tekeningen, schilderijen en kleinere objecten. Hierin gaat hij soms te werk als een ‘schilder’ van stillevens. Gefocust op een klein ensemble van alledaagse voorwerpen, zoals bijvoorbeeld het vroege werk Vallende druppel (1968), of een stukje kokosmat met daarop stoffer en blik en wat snippers papier met als titel Vero (1970). Hiermee lijkt Jeroen Henneman ook letterlijk de werkelijkheid te zoeken. Van meer recente datum en op een totaal andere manier verrassend is het collage achtige werk The Miraculous (glas) daterend uit 2017, een stilleven dat op twee verschillende manieren een van de grote onzichtbare krachten in ons universum toont, de zwaartekracht. Een glas voor de helft gevuld met water, staat op een schuin plankje dat op een witgeschilderd doek is gemonteerd. Het wateroppervlak blijft stoïcijns horizontaal.