Jean Brusselmans – Mijn Vlaanderenland

Wars van elke stroming die de kunst in de eerste helft van de twintigste eeuw beïnvloedt, bouwt Jean Brusselmans (1884 – 1953) aan een eigenzinnig oeuvre. Een hoofdrol hierin is weggelegd voor het glooiende land en dorpse leven van Belgisch Brabant. Rijtjeshuizen, lapjes akkers, eenvoudige interieurs en robuuste werklui; Brusselmans schildert zijn onderwerpen haast zonder diepte, waardoor kleur en vorm scherp naar voren springen. Dit voorjaar presenteert het Gemeentemuseum Den Haag zijn beste werken, met name uit de jaren 1930 en 1940. De tentoonstelling omvat zo’n veertig schilderijen, waaronder een aantal onontdekte parels uit privécollecties die nu voor het eerst in een museale context worden getoond.

Terwijl zijn directe tijdgenoten, onder wie Rik Wouters, Constant Permeke en Gustave De Smet, na de Eerste Wereldoorlog naam maken als leiders van een nieuwe avant-garde in de Belgische schilderkunst, blijft Brusselmans onder de radar. Zijn stugheid en zijn fysieke afstand tot de kunstwereld – hij woont bijna een leven lang in het landelijke Dilbeek, een plaats ten westen van Brussel – staan succes in de weg. In de luwte – en in grote armoede – ontwikkelt Brusselmans zijn eigen stijl.

Pas in de jaren 1940 krijgt hij voorzichtige erkenning, al blijft zijn werk bij het grote publiek relatief onbekend. In grote overzichtstentoonstellingen over de Belgische schilderkunst is Brusselmans lange tijd buiten de beschouwing gelaten. Met Jean Brusselmans – Mijn Vlaanderenland brengt het Gemeentemuseum voor het eerst sinds lange tijd een volwaardige tentoonstelling buiten de Belgische landsgrenzen. Zo wil het museum hedendaagse kunstenaars en het Nederlandse publiek kennis laten maken met deze belangrijke speler in de twintigste-eeuwse renaissance van de Belgische schilderkunst.