Elisabeth en de Vloed

In 1421 veranderde het Nederlandse landschap voorgoed. De Sint-Elisabethsvloed zette de Groote Waard onder water en vormde de Biesbosch. Tientallen dorpen verdwenen, hun inwoners zochten een veilig heenkomen in Dordrecht.

Onder hen die vluchtten waren de inwoners van het dorp Wieldrecht. Twee generaties later bestelden zij een altaarstuk voor de Grote Kerk in Dordrecht: een aantal beschilderde panelen met daarop indrukwekkende voorstellingen over de watersnood.

Enerzijds tonen ze het leven van de Heilige Elisabeth, naar wie de vloed was genoemd. Anderzijds verbeelden ze de Elisabethsvloed zelf, een uniek tijdsdocument uit een periode waarin dit soort historische voorstellingen nog nauwelijks voorkwamen. Ze staan hiermee aan het begin van de niet-religieuze schilderkunst in Nederland.

Ter gelegenheid van 600 jaar Elisabethsvloed zijn de vier bijzondere Elisabethspanelen samen terug in Dordrecht, waar het Dordrechts Museum ze presenteert in een intieme en sfeervolle opstelling.