Dark Mountains – Seeing Things | Simon Schrikker

Simon Schrikker (Utrecht 1973) is een schilder pur sang. Hij studeerde aan de Academie Minerva in Groningen en het Dutch Art Institute in Enschede. In 2012 wijdde het Drents Museum een solotentoonstelling aan zijn werk. Het werk is zowel vertegenwoordigd in toonaangevende Nederlandse collecties zoals Museum Voorlinden, het Haags Gemeente Museum en Stedelijk Museum Schiedam, als in belangrijke particuliere collecties in binnen- en buitenland.

De werken in de tentoonstelling bevatten één bindende factor: het opzoeken van de grens tussen de figuratie en het materiaal. Soms gebeurt dit letterlijk, waarbij de dikke lagen olieverf buiten het kader van het schilderdoek kruipen als een langzaam oprukkende lavastroom, soms meer figuurlijk of associatief door de vervreemdende sfeer in zijn animaties. Met zijn werk wil hij een beroep doen op de kijker. Wat zie ik? Wat gebeurt er letterlijk en wat wordt ingevuld op psychologisch niveau? Wanneer ontstijgt het beeld zichzelf en gaat de betekenis dieper oftewel wanneer krijgt het noodzaak om gezien te worden? Wanneer Simon Schrikker zijn fascinaties naar verf vertaalt, drijft het werk op emoties en instinct als angst en macht en de daaraan vastklevende clichés; onderbewust en bewust tot een samenhangende brij vermengd.

Geïnspireerd op de Farrallon Islands in de VS, op zoek naar de Witte Haai (Great White) maakte hij een serie werken onder de noemer ‘Seascapes’. Een overbekend thema, wereldberoemd geworden door de film Jaws: de gruwelijke dreiging van de grote witte haai waarvan inmiddels bekend is dat deze vooral door de mens wordt toegedicht aan een prachtig, met uitsterven bedreigd dier. De beelden van zijn onderzoek zette hij om in dikke olieverfdoeken die soms meer weg hebben van beeldhouwwerken dan schilderijen.

In zijn vorige animatie ‘Pulpo’ was de beweging van een inktvis vastgelegd in 84 olieverfschilderijen volgens het stop motion principe. Voor zijn nieuwe animatie (waarbij hij zowel beeld als geluid zelf bewerkte), gebruikte Simon aquarel op papier. Berglandschappen uit IJsland, een poel met haaienvinnen, zwarte helikopters en een kampvuur componeerde hij tot de associatieve film ‘Dark Mountains/Seeing Things’ (2:38 min.). Hierna gebruikte hij een groot gedeelte van de aquarellen als basis voor collages met dezelfde at random aanpak als de animatie.

Deze tentoonstelling is mede tot stand gekomen door een Bewezen Talent Beurs van het Mondriaan Fonds en het Fonds Kwadraat, Amsterdam.