CoBrA en Chiassac

In 1961 exposeert Gaston Chaissac (1910-1964) in de gerenommeerde Parijse galerie van Iris Clert. De kunstenaar wordt werkelijk door iedereen omarmd. De CoBrA-schilders (die dan geen vaste groep meer vormen) zijn het meest enthousiast en vechten om de werken. Binnen een mum van tijd is de tentoonstelling uitverkocht. Helaas kan Chaissac om gezondheidsredenen niet aanwezig zijn bij de opening en hij zal zijn bewonderaars nooit persoonlijk ontmoeten. Dat ze elkaar dan wel al jarenlang inspireren, laat Kunstmuseum Den Haag voor het eerst zien in de tentoonstelling CoBrA en Chaissac – Zielsverwanten.

Ver weg van de culturele metropool Parijs leidt kunstenaar Gaston Chaissac als autodidact een teruggetrokken bestaan. Toch worden zijn expressieve tekeningen, schilderijen en sculpturen, voorzien van felle kleuren en zwarte contouren, opgemerkt. Hoewel hij zich nooit bij een kunstbeweging aansluit, is de verwantschap met CoBrA overduidelijk. Die begint met de na-oorlogse tijdgeest waarin de kunstenaars breken met tradities en zoeken naar een moderne kunst die voor iedereen is; een kunst waarin spontaniteit, authenticiteit en eerlijkheid voorop staan. De gedeelde interesse voor naïeve kunst en volkskunst, alsmede het gebruik van motieven als de slang en totemfiguur maakt hen tot echte zielsverwanten. Ze beschilderen alles wat ze in handen krijgen.