Cage | Evert Nijland

Galerie Rob Koudijs | 03/03/2018 - 14/04/2018

Het classicistische landgoed dat de industrieel Henry Clay Frick hartje New York liet oprichten in 1914 – tegenwoordig gelukkig als museum te bezoeken – bevat nog altijd een toen samengestelde, magistrale stijlkamer. Deze zaal is rondom gedecoreerd met authentieke wandschilderingen van de hand van de achttiende eeuwse meester Jean-Honoré Fragonard. Eind 2016 ontmoette Evert Nijland hier het thema voor zijn nieuwe serie sieraden. Een wufte, in zijde gehulde dame hield een hoofdtooi voor hem op: een krans waarvan de onderliggende structuur evenzeer het beeld bepaalde als de fraaie, ingestoken bloemen. Allerhande ideeën vielen bij Nijland op hun plaats; inderdaad, zó moest het gaan worden!

Die krans verbeeldde mooi de paradox van alle afgebeelde Fragonard vrouwen: het idee van een elegant leven, gehuld in wellustig golvende zijde, kon alleen bestaan dankzij een onontkoombaar beknellende corset. Het lichaam van de vrouwen werd insnoerd: ze leidden een gekooid leven, beperkt door een harnas van schoonheid. De twee uitersten in de geschilderde bloemenkrans werden voor Nijland een symbool van het grensgebied tussen wens en werkelijkheid, vrijheid en beperking, tussen ambitie en regels, individuele wensen en het algemeen belang; een grens die altijd weer van beide kanten bevochten zal worden. Het is een thema dat al lang in Nijlands werk terug te vinden is.
Het hekwerk, de kooi zou ditmaal een zelfstandige, prominente rol gaan spelen in zijn te ontwikkelen sieraden. De ambities waren hoog, de problemen bleken nauwelijks oplosbaar. Vele uren moeizaam, soms zelfs haast ondoenlijk, handwerk leken onontkoombaar, dus reden te over om toch maar te gaan denken aan 3D-printing.

Op een beeldscherm zijn ontwerpen te realiseren in elk gewenst model en met iedere detaillering; afmetingen kunnen simpelweg worden gewijzigd, een armband is moeiteloos op maat te maken. Met behulp van een 3D-printer is de stap van een virtuele ontwerp naar het feitelijk voorwerp maar klein. De materialiteit van een kunststof print is echter zonder enige zeggingskracht, dus Nijland besloot hem als een halfproduct te gaan bewerken, voortbouwend op zijn recente ervaringen met was-mallen en het gieten van zilver. Het kunststof bleek ingrepen toe te laten die in was ondenkbaar zouden zijn geweest: precies het soort vondsten waarop een kunstenaar hoopt in een creatief proces. Ook bij het metaalgieten bood het kunststof nog onvermoede mogelijkheden, soms resulteerde de armzaligste kwaliteit plastic in een opmerkelijk mooie metaalhuid. Eenmaal in zilver uitgevoerd, vervolmaakte Nijland het werk vanuit zijn eigenzinnige, in het ambacht gefundeerde beeldtaal: hij voegde een breed scala aan speciaal daartoe ontwikkelde elementen toe, vaak van glas, maar ook gemaakt in zilver, porselein of textiel.

De nieuwe armbanden en colliers zijn inmiddels mijlenver verwijderd van Fragonard’s geschilderde voorbeeld: hoewel onthullender, zijn ze toch evengoed verleiderlijk en poëtisch! Ze verenigen de kwaliteiten van een zelfstandig, sculpturaal object, met – en dat blijft bij deze kunstenaar altijd het uitgangspunt – een goed draagbaar sieraad.

Ward Schrijver
(© Galerie Rob Koudijs)

Deze collectie is financieel ondersteund door:
– ExperienceLab CODA
– Fonds Kwadraat

 

WANNEER 03/03/2018 - 14/04/2018
WAAR Elandsgracht 12
1016 TV Amsterdam
+31 20 331 87 96
galerierobkoudijs.nlOPENINGSTIJDEN

Woe - Za : 12.00 - 17.00

exhibition 1 image exhibition 2 image

Bezoekers over Cage | Evert Nijland

laat een recensie achter

Uw beoordeling