Architectuur van het onzichtbare | Interview met Carlijn Kingma

Carlijn Kingma (1991) tekent mononaam aan een alternatieve wereldorde. Ze maakt tekeningen die verhalen vertellen over onze samenleving. Wie zijn wij? Waar komen we vandaan en waar gaan we naartoe? Hoe kunnen we met oude tradities breken en een nieuwe, optimistische toekomst tegemoet gaan? Grote woorden en idealen die zij inzichtelijk maakt in heldere tekeningen.

tekst MAARTJE WORTEL

Kingma noemt haar kaarten ‘denkwerelden’. Het zijn ‘fictieve werelden, continenten en universa’, waarin ze de bouwsels uit elkaar pluist waarmee we onze maatschappij inrichten en besturen. ‘Vervolgens zet ik deze weer in elkaar als nieuwe fictieve werelden, waarbij ik grote en ingewikkelde maatschappelijke systemen weer leesbaar en inzichtelijk maak.’ Het resultaat is een oeuvre dat ze ‘cartografieën van de maatschappij’ noemt.

Reis naar de toekomst

Haar werk leest als een minutieus verslag van alternatieven en manieren om die reis naar de toekomst af te leggen, en welke routes naar het doel van de reis leiden. ‘Veel van de werken gaan uiteindelijk over de vraag waar we naartoe moeten. Ik probeer uit te leggen hoe “het nu” werkt en hoe we daar terecht zijn gekomen via het verleden. En daarna toon ik een suggestie van waar we naartoe zouden kunnen gaan: een maquette van een nieuwe zienswijze. Ik schets potentiële scenario’s en wegen die kunnen leiden naar een duurzame samenleving.’

Carlijn Kingma, The Babylonian Tower of Modernity

Utopieën

Kingma studeerde architectuur maar begon al tijdens haar studie aan wat zou uitgroeien tot haar cartografieën van de maatschappij. ‘Ik ben afgestudeerd als architect en ik heb een grote voorliefde voor verhalen en werelden. Ik denk dat ik geluk heb gehad met de docenten die ik ben tegengekomen. Ze zeiden dat ik geen werk moest maken in de computer, maar lekker moest gaan tekenen. Dat ben ik gaan doen. Toen ik een van mijn eerste tekeningen A History of the Utopian Tradition aan mijn docent liet zien, gebeurde er iets magisch. Hij kon de geschiedenis erin traceren, de personages herkennen, de architectonische metaforen, doorkijken en dwarsverbanden herkennen.’

Lees het hele interview in See All This #16.