Isamu Noguchi

Isamu Noguchi (1904, LA) is zoon van een Japanse vader en een Amerikaanse moeder. In 1927 was hij in Parijs zeven maanden lang de assistent van de beeldhouwer Constantin Brancusi. Hij reisde veel door Amerika, Europa en Azië om de beeldhouwkunst te bestuderen. In 1936 had hij een kortstondige affaire met de Mexicaanse kunstenares Frida Kahlo, met wie hij de rest van haar leven bevriend bleef. Tijdens de Tweede Wereldoorlog verbleef hij vrijwillig zes maanden in een interneringskamp om door middel van kunst het moreel onder de Japanse gevangenen hoog te houden. In de jaren vijftig en zestig brak hij internationaal door met vaak biomorfe sculpturen in steen, hout en metaal. Zijn salontafel en Akari lichtsculpturen, gemaakt van Japans Washi papier over een houten geraamte, zijn inmiddels design-klassiekers.

Zo’n vijfentwintig kunstwerken en ruim dertig lampen van Isamu Noguchi zijn deze zomer te zien in en om het Rijksmuseum. De jaarlijkse tuintentoonstelling van het Rijksmuseum laat alle facetten zien van het veelzijdige oeuvre van een van de belangrijkste modernistische beeldhouwers van de twintigste eeuw.

In de tuinen van het Rijksmuseum zijn Noguchi’s abstracte beelden van onder meer steen en brons te zien. Binnen in het museum sieren dertig van zijn wereldberoemde Akari lichtsculpturen het Atrium. Een selectie van zijn innovatieve en vaak amusante keramiek is te zien in het Aziatisch Paviljoen, waaronder het iconische Zelfportret als schaal uit 1952. In de 18de-eeuwse Beuningkamer van het museum wordt zijn zeldzame schaaktafel getoond. Deze ontwierp hij voor de tentoonstelling The Imagery of Chess, die de surrealistische kunstenaars Marcel Duchamp en Max Ernst in 1944-45 in een New Yorkse galerie organiseerden.