Asma’s Beauty Case
‘Kunst leeft in de kleine dingen’
Even voorstellen. Mijn naam is Asma, en ik ben sinds een paar maanden contributing editor bij See All This. Dat betekent dat ik je mag meenemen achter de schermen. Dat ik mag kijken, luisteren, observeren en mijn bevindingen mag neerkrabbelen. Ja, See All This is een kunstmagazine. Maar kunst leeft niet alleen in ‘white cubes’ of in stille zalen. Kunst leeft in de kleine dingen: in het ritueel van een lipstick; in de vorm van een fles parfum; in de plooi van een jurk die met zorg is genaaid.
In Nederland bestaat nog altijd die hardnekkige scheiding: kunst aan de ene kant, het toegepaste, dagdagelijkse aan de andere. Alsof beauty, design, mode en geur slechts bijzaak zijn, te frivool voor de puristen. Maar wie echt kijkt, weet beter. Ambacht, ritueel, esthetiek: dat is kunst. Dat is het leven zelf, zichtbaar gemaakt. Ik ben opgeleid in dat ambacht. Vanaf mijn 17de tot mijn 32ste werkte ik als fashion- en editorial-hairstylist. Ik vloog als jong meisje naar Parijs, Londen, Milaan en New York, werkte backstage bij de grootste shows onder begeleiding van haargiganten als Guido Palau, James Pecis, Odile Gilbert, en onze eigen helden Rutger van der Heide en Martin ‘the Flying Barber’ Wentzel. Ik zag hoe pruiken met de hand werden geweven, hoe kapsels werden gevormd als sculpturen – schoonheid in vakmanschap en als discipline. Samen met de inmiddels overleden Sjoerd Didden, een van ’s Nederlands meest visionaire haar- en pruikenmakers, ontwikkelde ik een pruik voor de categorie Avant-Garde van de Coiffure Awards, een kunstwerk van haar, visie en verbeelding.

En toch, ergens onderweg, belandde ik in de kunstwereld. Eerst via een modeblad waar ik een kunstrubriek aan een nieuwe schrijver moest koppelen en daarna met events waar ik merken en kunstinstituten met elkaar verbond – wat ik nog steeds met veel liefde doe. Gaandeweg viel mij een tendens op: van mensen die zichzelf tot hoeders van de kunst verklaren, maar elk spoor van schoonheid, design of esthetisch plezier wantrouwen. Alsof het te licht of te commercieel is. Terwijl juist ook in kleur, geur en textuur de menselijke ervaring tot leven komt. En terwijl galeries, kunstenaars en verwanten juist op zoek zijn naar een mooi speelveld dat merken kunnen bieden mits integer gecureerd, met een authentieke artistieke visie.
Ik wil je daarom uitdagen. Kijk eens rond in je huis. Naar de objecten die je omringen. Wat doen ze met je? Welke roepen herinneringen op, welke raken je hart? De lipstick die je moeder ooit voor je kocht. De jurk waarin je jezelf zag zoals je wilde zijn. De handgemaakte sjaal van iemand van wie je houdt. De stropdas die je omdoet en de wereld aan kunt. Dát is ook kunst. Tastbare herinneringen. Voorwerpen met een ziel.
‘Het doet me denken aan mijn tijd in Casablanca, aan de hammam, aan de geur van oranjebloesem die de straten vult’


Ik denk vaak aan de dingen die mijn dagen verzachten. Kleine kunstwerkjes die me begeleiden. Mijn lievelingsconcealer van Kess Berlin, verpakt in een strakke chromen huls, voelt als een designobject op zich: functioneel minimalistisch met karakter. Elk detail klopt. Of MarocMaroc, een merk dat ik nu iets meer dan een jaar koester. Onlangs lanceerden ze een samenwerking met de Marokkaanse kunstenaar Myriam Mourabit die de flessen mochten versieren met haar prachtige door Amazigh geïnspireerde designs. Een ontmoeting tussen geur, ritueel en erfgoed. Het doet me denken aan mijn tijd in Casablanca, aan de hammam, aan de geur van oranjebloesem die de straten vult. Ik mocht Myriam ontmoeten voor een sessie in de MarocMaroc-winkel aan de Van Baerlestraat en er gaat niets boven in je moedertaal te kunnen spreken met een kunstenaar met dezelfde achtergrond die toch aan de andere kant van de wereld zit.
En dan Kilians Vodka on the Rocks: een parfum dat ik draag wanneer ik weet dat een avond memorabel zal zijn. IJzig helder, fris, een bijna onmenselijk schoon gevoel van glas op huid. Je vindt hem bij de Skins Cosmetics Lounge, een plek die ik zie als een galerie voor geuren. Elke fles daar is een sculptuur, elke geur een installatie. Design, beauty, mode: het zijn geen bijzaken. Ze zijn de brug tussen kunst en het leven zelf. Want achter elk ogenschijnlijk simpel object schuilt een maker, een denker, een paar getalenteerde handen, een visie en een droom. Noem het wat je wilt. Ik noem het kunst.