BLOG

Radicaal voorstel | Editorial #25

Door Nicole Ex | maart, 2022

We kregen een manifest van Roeland Schweitzer toegestuurd met een radicaal voorstel: wat als iedereen kunstenaar wordt? Zeven miljard kunstenaars. ‘Als broodwinning is het een lachertje’, schrijft hij in Wees kunstenaar, ‘maar toch adviseer ik het. Spreek het uit: Ik ben kunstenaar.’

 

Henry Moore en zijn dochter Mary in de studio bij zijn huis Hoglands in Hertfordshire, foto: Felix H Man

De meeste professionele kunstenaars hebben zelf al moeite om deze geuzentitel te claimen, maar laten we het eens proberen. Wat als je zonder schaamte zegt: ik ben kunstenaar. Je kunt kunstenaar zijn met ieder beroep, zegt Schweitzer. Denk aan kunstenaar-bankiers, kunstenaar-schoonmakers en kunstenaar-techneuten. Kunstenaars zijn goed in twee dingen, meent hij: ze denken niet vanuit macht en floreren bij verandering. En daarom is zijn voorstel het beste antwoord op de dringende uitdagingen van deze tijd. Bovendien word je er vrolijk van en ook dat is een groot voordeel, want ‘het is altijd de hoogste tijd voor een positieve beweging.’

In dit nummer hebben we werk bijeengebracht van kunstenaar-kunstenaars. Van meesters die met een ijzerdraadje, enkele scherven of een paar boomstammen oogverblindende en ogenschijnlijk simpele dingen maken. Meesters die in hun leven de aandacht hebben gericht op het ontdekken van de duizelingwekkende mogelijkheden van één materiaal door vooral naar dat materiaal te leren luisteren. We hopen dat deze verzameling kunstwerken je op ideeën brengt, dat het kind in je wakker wordt, dat je wordt verleid om zelf dingen met je handen te maken. Louter om het plezier en het spelen. En om het te (her)beleven: de sensuele kracht en, volgens Andy Goldsworthy (p. 80), ‘schokkende intimiteit’ van een stuk hout of een lap zijde. 

 

 

 


 

Dit is het editorial uit See All This kunstmagazine #25, dat op 18 maart 2022 verschijnt.
Bestel het nummer hier >

 

 

 

 

 

 

Reacties op Radicaal voorstel | Editorial #25

Marjon Katerberg
Wat ik dagelijks hard bevecht of in flow bij elkaar schilder, zal ik niet verwarren met levenskunstenaar zijn. Beide zijn prachtig, maar het zijn twee verschillende talenten. Ik prijs me gelukkig met de constatering dat wisselwerking tussen beide eigenschappen mijn leven kleurt.
rosa van der wieken
Ik zou dat inderdaad nooit durven zeggen. Ik zeg vaak zelfs dat ik een beetje verf ipv schilder. Ik krijg zelden complimenten, maar ik heb wel plezier in wat ik maak. Maar ik ben te cynisch om het kunst te noemen. En dat is waarschijnlijk de kern: cynisme ondergraaft de kunst zowel tijdens de creatie als bij de waardering. En misschien is kunst wel een medicijn tegen cynisme.
laat een reactie achter

Uw beoordeling