BLOG

Het gewicht van water | Edgar Cleijne & Ellen Gallagher

Door Theo Paijmans | oktober, 2019

Stel je voor ergens op de Atlantische Oceaan te drijven. Je zinkt langzaam onder de golven van deze sombere, uitgestrekte weidsheid. Terwijl je daalt, maakt licht plaats voor donker. Je gaat dieper, tot zelfs maar het kleinste flintertje bleek schijnsel uitdooft. Je wereld is er nu een van duisternis en stilte, met het gewicht van het water op je.

Je bereikt de bodem van de zee. Je verwacht er een woestenij aan te treffen, maar er is leven en er liggen gigantische splinters verstrooid. Deze bottenkathedralen zijn alles wat er nog over is van dode walvissen. In die botten huizen de Osedax, wormen die van deze overblijfselen leven. Deze kleine organismen werden niet zo lang geleden ontdekt en dwongen ons om onze gedachten over de oceanen bij te stellen. Kunstenaarsduo Edgar Cleijne en Ellen Gallagher raakten zo gefascineerd door dit fenomeen dat ze er een serie over maakten, Osedax, een installatie die bestaat uit 16mm film en beschilderde glazen dia’s.

In See All This #15 spreken we met het kunstenaarsduo in hun atelier in Rotterdam. Want hoewel er veel geschreven is over het oeuvre van de Amerikaanse Ellen Gallagher en haar werk is geëxposeerd in de meest prestigieuze musea ter wereld, is haar samenwerking met de Nederlandse kunstenaar Edgar Cleijne minder bekend.

Edgar Cleijne & Ellen Gallagher, Osedax, 2010

 

Gallagher was geïntrigeerd geraakt door hoe de wetenschappelijke gemeenschap de ontdekking presenteerde, vertelt ze. ‘Het was verwant aan een literair fenomeen, zoals Moby Dick.’ En, voegt ze er later aan toe, de tunnels die deze wormen boren bedekken de botten met patronen, schrijfsels in een taal die niemand lezen kan. De dia’s projecteren abstracte beelden verwant aan vloeistof lichtshows uit de jaren zestig of de gemarmerde schutbladen van wetenschappelijke boeken uit de negentiende eeuw. De film projecteert een scheepswrak, een onderwaterdier, de sinistere aanwezigheid van een olieboorplatform in de nacht.

 

Edgar Cleijne & Ellen Gallagher, Highway Gothic, 2017-2019

 

Er is een overweldigend gevoel ondergedompeld te worden in iets schrijnends en bezoekers stemmen af op die sfeer. ‘Het trof ons hoe emotioneel de respons was,’ vertelt Cleijne. Zittend in hun Rotterdamse studio dwalen zijn ogen over lange tafels volgepakt met stapels objecten, gereedschap, nog meer objecten, karton en papier. Bedachtzaam neemt hij een slok van zijn thee en vertelt hij over de tijd voor de walvisjacht genocidaal werd. Miljoenen walvissen navigeerden de uitgestrekte wateren en vulden die met hun gezang. Gallagher merkt op: ‘Ik geloof dat geluid nooit de oceaan verlaat. Het is geen wetenschap, maar ik geloof het.’

Lees het hele interview in See All This #15. Klik hier.

 


De installatie Highway Gothic van Edgar Cleijne en Ellen Gallagher was eerder dit jaar te zien in WIELS, Brussel, en op Art Basel.
De ARTIST ROOM in Tate Modern met werk van Ellen Gallagher is nog te zien t/m 15 november. Lees hier meer.

Reacties op Het gewicht van water | Edgar Cleijne & Ellen Gallagher

Q. Menken
graag kom ik in contact met Ellen Gallagher, ivm PhD onderzoek
laat een reactie achter

Uw beoordeling