Dans op de favoriete muziek van deze vijf kunstenaars

Nu de horizon steeds verder voor ons uitrolt, groeit de drift om te dansen. Om samen met vrienden op de laatste avond van een festival te zijn en onze lijven te laten zingen wat in taal niet te vangen is. Nu we elkaar al tijden van achter allerlei barrières toespreken, trekt het non-verbale zich terug tot achter onze deuren. Achter al die gesloten luiken stel ik me graag mensen voor die alleen – of met hun huisgenoten – staan te zwieren, springen en razen. In die wereld voorbij woorden ligt ook het domein waarin kunstenaars bewegen. Nu musea nog altijd gesloten zijn, zoek ik naar tonen die in studio’s van een aantal hedendaagse kunstenaars klinken. Kunstenaars die elk totaal andere werken maken, maar waarvan hun muzikale voorkeuren stuk voor stuk in hun werken door lijken te echoën.

Tekst: Gerda van de Glind

Zo blaast Katharina Grosse (1961) je graag omver met haar schilderijen. Ze dekt verlaten gebouwen, parken en beelden toe met dekens van pigment. Haar palet zo ver opgeschroefd dat het net zo hard bij je binnen dendert als geluid. De kunstenaar luistert graag naar Jimi Hendrix en de manier waarop ze zijn werk beschrijft zou evengoed over haar eigen oeuvre kunnen gaan: ‘Het is alsof ik mijn vinger in een stopcontact steek: er komt zó’n enorme kracht vrij! In het werk zit een drang om te communiceren, om naar buiten te treden en mensen te raken. Hij inspireert me op manieren die ik nergens anders kan vinden, niet eens in musea.’

Olafur Eliasson, The unspeakable openness of things, 2018

Toeschouwers van werken van Ólafur Eliasson (1967) warmen zich vaak aan koude objecten. Zijn installaties vol licht en ruimte verbergen nooit hun constructie, maar stijgen toch vaak ver boven het aardse uit. De kunstenaar is groot fan van Jeff Mills, een techno DJ die met zijn muziek een unieke transcendente ervaring wil creëren waar mensen opgaan in een andere wereld. Over zijn muziek zegt  Eliasson: ‘Soms hoor je iets wat precies raakt aan iets wat je zelf wilde zeggen, maar waar je de taal nog niet voor hebt gevonden om het woorden te geven. Dit is wat ik ervaar in zijn muziek.’

Grayson Perry (1960) gebruikt zoveel verschillende materialen en uitingen dat je je eerder kunt afvragen wat hij niet maakt. Van keramiek tot wandkleden en van een motor tot een compleet huis. Wat hij ook tot leven wekt: het is altijd geladen met humor en scherpe kritiek die de tijd reflecteert. Perry is al decennia lang groot fan van David Bowie, wiens invloed in elk van zijn werken bijna hoorbaar is. ‘Hij kon de huidige tijdsgeest opzuigen en uitspuwen in iets compleet nieuws. Hij was een man met een groot gevoel voor humor, maar zijn werk was ook doordrenkt met een duisternis. Een scherpe rand die hem van andere onderscheidt.’

Kahlil Joseph, Black Mary, 2017, 35 mm film, Collectie Bonnefanten Maastricht

De films van Kahlil Joseph (1981) zijn overweldigend, hypnotiserend en reiken vaak diep. De kunstenaar bewondert Alice Smith. “De eerste keer dat ik haar live zag optreden was ik gefixeerd en ik ben compleet geobsedeerd om het gevoel dat ik toen ervoer te vangen [..] Het raakt aan plekken die maar weinig mensen kunnen raken. Er zit zoveel pijn en soul in.” Voor het Tate Modern maakten de kunstenaar en de muzikant samen de video Black Mary, waarin beide krachtvelden met elkaar zijn vervlochten. “Het is gevormd door alles wat er in de afgelopen 400 jaar is gebeurd. Het zit er allemaal in en voelt als een soort schreeuw.”

Ida Ekblad, Not Yet Titled, 2018

Ida Ekblad (1980) haar schilderijen, sculpturen, performances, films en poëzie ademen een ongetemde energie uit die aanstekelijk werkt. Ze luistert bijna constant naar muziek en één van haar favoriete muzikanten is Arthur Russel. ‘Us/Wild Combination is zonder twijfel het lied waarnaar ik het meest heb geluisterd. Zijn geluid is zo radicaal en écht. Het geluid reikt veel verder dan je oren en schudt je compleet door elkaar!’ De kunstenaar kan er naar eigen zeggen dagen over doen om de juiste nummers te vinden waarop ze kan werken. Ze ziet dat ook als een belangrijk onderdeel van haar werk: ‘Werken in de studio moet zijn als dansen!’

headerbeeld: Ida Ekblad, Not Yet Titled (detail), 2018

Schrijf je in voor de gratis kunstbrief voor meer verhalen over briljante kunstenaars. Kik hier >