Lijkt het een beetje?

Jan Hoek probeerde lange tijd om geen kunstenaar te worden, maar werd het toch. Kunst, dat is volgens hem juist wat mensen maken als ze niet de bedoeling hebben om kunst te maken. 

Je hebt zojuist – in vijf minuten – een zelfportret gemaakt. Lijkt het een beetje?
‘Ja. Het lijkt precies.’

zelfportret in vijf minuten

Beschrijf jezelf in een paar woorden?
‘Rusteloos en kinds (alleen maar erger naarmate ik ouder word).’

Op welk moment wist je dat je kunstenaar wilde worden?
‘Ik wilde dat heel lang juist niet. Mijn moeder, Hanne Hagenaars, zit ook in de kunst, dus het leek me te makkelijk, omdat ik dan te veel privileges zou krijgen. Maar ondertussen maakte ik stiekem toch kunst.’

Wat zou je zijn als je geen kunstenaar was?
‘Reizend journalist. Al droom ik ook wel eens van een 9 tot 5 kantoorbaan: met een eigen kantoormok flauwe kantoorgrapjes maken en roddelen bij het koffiezetapparaat.’

Met welk materiaal werk je het liefst en waarom?
‘Ik werk in eerste instantie met mensen, toevallig is fotografie de makkelijkste manier om de avonturen die ik met hen beleef, vast te leggen.’

Wat is het uitzicht vanaf je werkplek?
‘Als ik uit het raam van een vliegtuig kijk, ben ik me heel bewust van alle mensen en mogelijkheden daar beneden.’

Wat is kunst voor/volgens jou?
‘De originele dingen die mensen doen, zonder dat ze de bedoeling hebben om kunst te maken. Zoals een cateraar uit de Bijlmer die een watermeloen in de vorm van een schildpad kerft. Haar buffetten zien eruit als landschappen.’

Wat hangt er thuis aan je muur?
‘De omslag van de ‘allesonthullende biografie’ van Hans Kazan, die ik bij De Slechte heb gekocht.’

Heb je een opvallende (dagelijkse) gewoonte?
‘Als ik opsta, moet ik eerst alle vliegen in huis doodtennissen. Met zo’n elektrische vliegenmepper.’

Wat neem je jezelf vaak voor?
‘Om als een soort Ed van der Elsken altijd met m’n camera in de aanslag te lopen. Maar als ik dat doe, word ik er eigenlijk vooral heel ongelukkig van. Ik vind het heel eng om mensen aan te spreken.’

Wat is jouw thema?
‘De relatie tussen de fotograaf en het model.’

Welk kunstwerk had je graag zelf gemaakt of bedacht?
‘Een boek over Maastrichtse ondernemers uit de jaren 90, met authentieke, knullige foto’s, met allerlei effectjes zoals fish eye-perspectief. Dat heeft die fotograaf puur uit enthousiasme zo gedaan, zonder ironie. Als ik het zou doen zou iedereen denken dat het ironisch is. Terwijl ik het effect gewoon heel mooi vind.’

Door wiens ogen word jij het liefst gezien?
‘Door ogen die mij de allerknapste, briljantste, slankste en grappigste persoon van de wereld vinden. Ik moet daar alleen nog een persoon bij zoeken.’

Van wie zou je het geweldig vinden dat hij/zij werk van je aankocht?
‘Iemand met dertig miljard euro, en dat hij er dan twee miljoen bonus bijdoet, zodat ik nooit meer geldzorgen heb.’

Titel en korte uitleg van je nieuwste werk?
‘The “Real” Somali Pirates: Kenianen die zich voordoen als Somalische piraten tegenover de westerse media die te bang is om echt naar Somalië te gaan.’

 The Real Somali Pirates -Ahmali – courtesy Galerie Ron Mandos

Welke indruk wil je bij de kijker achterlaten?
‘Dat hij door mijn werk zelf gaat fantaseren over het voor en na de foto.’

Als je één ding kon veranderen (aan de wereld)?
‘Dan zou ik graag vleugels hebben.’

De expositie Jan ♥ Boris met onder meer The “Real” Somali Pirates is tot en met 11 maart te zien in Galerie Ron Mandos