Tom Claassen (1964) maakt geestige sculpturen met materialen als klei, purschuim en ijzerdraad. Hij speelt met de grens tussen af en onaf: ‘Ik ben notoir niet klaar (en toch ook weer wel).’
Je hebt zojuist – in vijf minuten – een zelfportret gemaakt. Lijkt het een beetje?
‘Ja, hij lijkt ongelooflijk goed.’
Beschrijf jezelf in een paar woorden?
‘Een weegschaal.’
Op welk moment wist je dat je kunstenaar wilde worden?
‘Toen mijn moeder me vroeg of ik geen horlogemaker wilde worden, omdat ik zulke ‘fijne vingers’ heb. Ik ben toen van een studie Psychologie overgestapt naar de Kunstacademie.’
Wat zou je doen als je geen kunstenaar was?
‘Terug naar school om kunstenaar te worden. Of banken beroven om het geld eerlijk te verdelen.’
Met welk materiaal werk je het liefst?
‘Geef mij maar een blok klei, of een bus purschuim. Oh, en een rol ijzerdraad.’
Wat is het uitzicht vanaf je werkplek?
Heb je een opvallende (dagelijkse) gewoonte?
‘Ik drink graag dubbele HEMA-senseo’s.’
Wat is jouw thema?
‘Algemene zelfrelativering. Ik ben notoir niet klaar (en toch ook weer wel).’
Wat is kunst voor/volgens jou?
‘Kunst is wat er mogelijk is tussen wat je wilt en wat het niet wordt. Steeds opnieuw.’
Wat hangt er thuis aan je muur?
‘Ik woon bij mijn vriendin-vrouw. Daar hangt een tekening van mijn dochter Ida, een zelfportret in potlood van toen ze 14 was.’
Door wie wil je gezien worden?
‘Door God die niet bestaat.’
Welk kunstwerk had je graag zelf gemaakt of bedacht?
‘De nieuwe fly-over van de A9 naar de A2 aan de oostkant. Die heeft een mooie curve: als die kruist met het voorliggende brugdek, verwacht je dat die links een gelijke maar omgekeerde curve zal maken.’
Van wie zou je het geweldig vinden dat hij/zij werk van je aankocht?
‘Berber en Gerrit, de ouders van een schoolgenoot toen ik klein was.’
Titel en korte uitleg van je nieuwste werk?
‘In Galerie Fons Welters hangt onder andere een lamellen vliegengordijn, gemaakt van latexrubber, ijzerdraad en lucht, waar je bij binnenkomst tussendoor moet. En er staat een afdruk van een koffer op de grond van latex opgevuld met purschuim, dat geeft een mooi glooiend Teletubby-landschap. Zeker als je ernaar kijkt op ooghoogte, maar daarvoor moet je wel eerst op je buik gaan liggen.’
Als je één ding kon veranderen (aan de wereld)?
‘Onderwijs voor iedereen gratis, en geen huiswerk.’
Verder nog iets dat je kwijt wil?
‘Het omgekeerde van dat wat je wilt zeggen, is vaak duidelijker.’
Het werk van Tom Claassen is tot en met 29 juli te zien in Galerie Fons Welters
Zijn werk is deze zomer bovendien te zien in Kunst in De Nieuwe Kolk van het Drents Museum
Reacties op Interview met Tom Claassen
Jouw wensenlijstje lazen we net (via Berber jr. gekregen). Ik was verrast toen ik las wat je over ons zei. Weet je dat ik gistermiddag met een beeldje van jou in mijn handen stond. Zo'n lief, zachtaardig beest, een hond en dacht 'hoe zou het zijn om dat te hebben'? Wie weet komen jou en mijn wensen nog eens samen.
Leuk om dit interview te lezen. Veel succes met de exposities. Gerrit