Menselijkheid en Vrijheid

Henk Chabot herkende in het werk van Rembrandt het verlangen om ‘het wezen’ van de mens te doorgronden. ‘Rembrandt is over duizend jaar nog nieuw en in den tijd,’ schreef Chabot over het werk van zijn voorbeeld. ‘Wellicht kent men dan het begrip menselijkheid en vrijheid, beter dan nu, wat Rembrandt in hoge mate bezat.’

Chabot zag zichzelf vooral als een schilder van mensen (op het land, op de vlucht, in oorlog, thuis). Een belangrijk uitgangspunt in het onderzoek en in de tentoonstelling zijn uitspraken van de kunstenaar zelf. Als een rode draad fungeert Chabots persoonlijke sterke bewondering voor het universele en tijdloze karakter van het werk van schilder Rembrandt van Rijn. Dit wordt zichtbaar in Chabots toepassing van het clair-obscur, en de behandeling en weergave van handen en ogen.Het theoretische kader van de tentoonstelling is gebaseerd op onderzoek van kunsthistoricus Simon Oosterhuis, mede mogelijk gemaakt door een onderzoeksbeurs van de Vereniging Rembrandt.

Coverbeeld:  Henk Chabot, Familiegroep (Vluchtelingen) (1943)