herman de vries

herman de vries startte zijn carrière als biologisch veldonderzoeker, een ervaring die zijn kunst blijvend beïnvloedde. In de jaren ’50 en ’60 gebruikte hij wetenschappelijke methoden om orde en toeval in de natuur te onderzoeken, wat resulteerde in zijn eerste toevalswerken. Rond 1970 maakte hij een radicale omslag: hij zag in dat de natuur zelf het ultieme kunstwerk is. Vanaf dat moment richtte hij zich volledig op het verzamelen en ordenen van natuurlijke materialen – bladeren, stenen en aarde – waarmee hij zijn iconische natuurwerken creëerde. De tentoonstelling neemt bezoekers mee in zijn wereld, van zijn eerste artistieke experimenten tot zijn diepe verbondenheid met de natuur. Dit komt tot uiting in het Steigerwald, het Duitse bosgebied nabij zijn woonplaats, waar hij veel inspiratie vindt voor zijn werk.

De tentoonstelling in Rijksmuseum Twenthe brengt voor het eerst alle fasen van de vries’ oeuvre samen. Hoogtepunten zijn onder andere het monumentale toevalsreliëf (1967) – een bijzonder bruikleen van het Rijksmuseum Amsterdam – en de indrukwekkende installatie la gomera, waarin hij het Canarische eiland als een totaal kunstwerk presenteert. Daarnaast worden nooit eerder getoonde archiefstukken en documentatie getoond die nieuw licht werpen op zijn vroege periode als kunstenaar.