BREAKING-de-week-column #160 | SPECIAL 🌱

Vaak lukt het me op alledaagse dingen trots te zijn: een zelfgemaakte appeltaart, een kind dat buiten speelt, schone lakens aan de lijn of een plant die groeit onder je vingers. Trots ligt lastiger als de prestatie groter is, alsof het dan niet meer de bedoeling is om jezelf op de borst te slaan. Alleen al daarom is het goed om alledaagse dingen vaak te doen. En liefst samen. Neem tuinieren.

We hebben de afgelopen twee maanden gewerkt aan iets waarop we buitengewoon trots zijn: een tuintje bij ons nieuwe plek, aan de gracht van de Groenburgwal, langs de zijgevel van @droog. Het is 75 cm diep en 16 meter lang, ligt op het zuidoosten, en staat vol met kleine planten die langzaam opkomen: duizendschoon, phloxen, geraniums, rozemarijn, grassen en venkel.

Piet Oudolfs ontwerp voor de Low Line voor See All This, bij @droog aan de Groenburgwal in Amsterdam

‘Gaat niet lukken’, zeiden sceptici. ‘Hartje Amsterdam worden die planten eruit gerukt en vertrapt door honden.’ Maar onder leiding van Anke, zorgde Barry voor de afvoer van klinkers en aanvoer van de beste aarde, leverde Gerrit de planten, boog Climmy zich over de aanplanting en spande Emma een touwtje tussen de hardstenen palen. Onze planten staan er stralend bij.

Vooraf aan dit alles had ik gedraald om de telefoon te pakken. Om de man te bellen met wie en door wie en om wie dit hele plan was begonnen: landschapsontwerper Piet Oudolf. ‘Vraag het maar hoor,’ zei hij toen hij mijn aarzeling hoorde, ‘ik vind heel veel vragen vermoeiend, maar deze? Zo’n schets maak ik toch zo!’ Trots doopten we onze groene streep: Piet Oudolfs Low Line.

Nu heeft Piet een simpele missie: Grijs wordt groen. Om die missie kracht bij te zetten, hebben we een trotsmakende bezigheid bedacht die we met zijn allen gaan uitvoeren. Ja, dit wordt een groeps- en groeiproces waar niet minder dan de hele wereld beter van wordt: Maak je eigen Piet Oudolf-tuin – in een pot, aan je balkon of op het dak! Hoe? Je leert het de komende maand in onze kunstbrief.

David Shrigley, Love Letter To Whatshisname, 2019