Zeeuwse streken

Geluk zit in de details

Laten zien waar je vandaan komt door wat je draagt – dat hebben we ver achter ons gelaten. In het Zeeuws Museum worden de eeuwenoude sieraden uit de Zeeuwse bodem samengebracht. Maar ook zonder Bodemjuweeltjes is het museum een favoriet.

tekst: Makkie Mulder

Deze zomer was ik zeer onder de indruk van de tentoonstelling Between the Sea and the Sky in het Fotomuseum aan het Vrijthof in Maastricht. Datgene wat ik niet oversla in musea met mode en geschiedenis in het buitenland – zoals het kleine Musée du Bijou et du Costume Provençal in Grasse, met de landelijke mode uit de Provence die de populaire Franse modeontwerper Simon Porte Jacquemus inspireerde voor zijn zomercollectie 2026, of de bloemrijke klederdracht van Valencia tijdens het Fallasfestival – dàt vond ik uitvergroot en indringend in ons eigen zuiden.

De hang om aan de hand van hoe je je kleedt te laten zien waar je vandaan komt, hebben wij ver achter ons gelaten. Maar die traditie van streekdrachten hadden we wel, veelomvattend en beeldschoon. Met kant, plissé, strikken, dessins, koraal en granaat, goud en glans, eindeloze lagen en nog meer eeuwenoude tradities. Voor rituelen rond geboorte, huwelijk, rouw en feest. Met een enorme diversiteit van uitbundig tot ingetogen – van de kanten kappen uit Walcheren, de ragfijne sluiermutsen uit Schouwen-Duiveland, de hoge doek die als vleugels over de schouders staat uit Axel tot de gestreepte rokken uit Volendam. De fotograaf Jimmy Nelson heeft dit voor altijd op zijn onnavolgbare manier vastgelegd: twintig verschillende Nederlandse gemeenschappen in traditionele klederdracht. Wat een lust voor het oog en wat een cultureel erfgoed. Het maakt je nieuwsgierig naar het waarom, wanneer en hoe kleding gedragen werd.

Ik vind dat ook tijdens mijn bezoeken aan een van mijn favoriete musea, het Zeeuws Museum in Middelburg. Het heeft een uitgebreide modecollectie en ooit viel ik met mijn neus in de boter tijdens een mooie tentoonstelling met klederdracht uit de nalatenschap van verzamelaar Han van den Broeke, in alleen zwart en wit.

 

Jimmy Nelson, Walcheren, Zeeland, 2020 (dit werk was te zien op de tentoonstelling Between the Sea and the Sky in het Fotomuseum aan het Vrijthof, Maastricht)
Fig 2. Jimmy Nelson, Walcheren, Zeeland, 2020 (dit werk was te zien op de tentoonstelling Between the Sea and the Sky in het Fotomuseum aan het Vrijthof, Maastricht)

Het Zeeuws Museum besteedt veel aandacht aan het behoud en de presentatie van Zeeuwse klederdracht. Zoals met de ongelooflijk leuke tentoonstelling Mannenpak, waarin het pak het verhaal vertelde van zijn eigenaar. Broek, vest en jas vormden in de twintigste eeuw ook voor de Zeeuwse man een drie-eenheid. Elk dorp in Zeeland had zijn eigen boerenkleermaker met zijn eigen signatuur in de vorm van een uniek stiksel. Geluk zit in de details.

Het Zeeuws Museum is voor mij een favoriet, niet alleen door het mooie gebouw waar het prettig ronddwalen is, of de locatie aan een fijn plein in de stad, maar vooral ook door de geweldige inrichting en styling van de tentoonstellingen. Verrassend, vernieuwend én boeiend verteld. Tradities en rituelen worden op een zeer aansprekende eigentijdse wijze gevisualiseerd en doorgegeven. Naast de aandacht die er is voor ontwerpers van nu. Ik houd ervan.

En nu verheug ik mij op de tentoonstelling Bodemjuweeltjes in het Zeeuws Museum met archeologische sieraden gevonden in Nederlandse bodem. In samenwerking met het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. Sieraden van de steentijd tot onze moderne wereld. Sieraden die iets vertellen over smaak en mode, over handel, cultuur, sociale status en geloof. Met extra aandacht voor filigrein, een verfijnde edelsmeedtechniek waarmee met goud of zilver kantachtige patronen worden gecreëerd. Ik ben heel benieuwd hoe het museum deze sieraden op de hun kenmerkende creatieve manier presenteert. Ik moest maar weer eens richting Middelburg.

Bodemjuweeltjes is te zien t/m 1 maart 2026 in het Zeeuws Museum in Middelburg. 



Recente verhalen