KUNSTENAARS

Interview met Eva Stenram

Ik ben van de dubbelzinnigheid

Kunstenaar Eva Stenram maakt installaties, gebaseerd op vintage pin-up foto’s. See All This ondervroeg haar over kunst en haar manier van werken. En over het moment waarop ze wist dat ze kunstenaar was: ‘Geleidelijk werd het onmogelijk om geen kunst meer te maken.’

Je hebt zojuist – in vijf minuten – een zelfportret gemaakt.  Lijkt het een beetje?

Ja, het is een rechtdoorzee-selfie.

selfie-stenram

Eva Stenram – zelfportret in vijf minuten

Lijk je op een ‘echte kunstenaar’?

Vast – Ik weet niet hoe een echte kunstenaar eruitziet. Het zou iedereen kunnen zijn, of niemand.

Wanneer wist je dat je kunstenaar wilde worden?

Het was een geleidelijk proces waarin ik me realiseerde dat je als kunstenaar alles ter discussie kunt stellen en kunt bevragen, overal bij stil kunt staan. Daarnaast zorgt het maken van kunst er ook nog eens voor dat we onze eigen patronen, obsessies en smaak ontdekken. Geleidelijk werd het onmogelijk om geen kunst meer te maken.

Hoe zou je leven eruitzien als je geen kunstenaar was geworden?

Makkelijker, maar minder bevredigend. Ik hoop dat ik dan alsnog een soort kunstzinnige uitlaatklep zou hebben gevonden. Er zijn veel beroepen die ik graag zou proberen (tuinman, archeoloog, bioloog, timmerman, bibliothecaris, dokter, wasmachine-reparateur, etc.).

Met wat voor materiaal werk je het liefst en waarom?

Ik werk vaak met ‘gevonden’ fotografie – negatieven, dia’s, tijdschriften, plaatjes van het internet en fotografische afdrukken. Dat zijn zowel mijn inspiratiebronnen als het ruwe materiaal waarmee ik werk. Ik scan de afbeeldingen, om ze met digitale of analoge manipulatie te bewerken. De afgelopen jaren heb ik veel pin-up-afbeeldingen uit de jaren 50 en 60 gebruikt.

Wat is jouw thema?

Hoe we naar foto’s kijken, vooral met betrekking tot verbeelding en verlangen.

Hoe denk/hoop je dat mensen zich over honderd jaar jouw werk herinneren?

Ik stel me liever voor dat mijn werk herontdekt wordt dan herinnerd.

Voor welke prijs zou je graag eens genomineerd worden?

Ik zou het gênant vinden om te zeggen waar ik graag voor genomineerd zou willen worden, en dan nooit genomineerd te worden.

Wat is jouw definitie van kunst?

Kunst helpt ons (de maker/de toeschouwer) na te denken over de dingen waarover we nadenken.

Beschrijf je atelier.

Bureau, computer, boeken, camera’s, scanner, tijdschriften, naaimachine, ingelijste werken, een tafel, oude dia-apparatuur, een fijne bank, wat vreemde meubelstukken, een koffiezetapparaat en dozen vol spullen. De kunst waar ik op dat moment mee bezig ben, bevindt zich meestal aan de muur voor me.

uitzichteva2

Uitzicht vanaf werkplek Eva Stenram

Hoe ziet je dagelijkse routine eruit als je aan een project werkt?

Tijdens een project gaat de tijd heel snel en is er geen dagelijkse routine.

Wie zijn je kunstenaarsvrienden?

Een paar kunstenaarsvrienden waarmee ik pas heb samengewerkt, of die mij hebben geholpen om tentoonstellingen te maken zijn Slawa Harasymoviz, Cecilia Bonilla, Rut Blees Luxemburg, Uta Kogelsberger, Anthony Auerbach en Marlene Haring. Maar er zijn er nog veel meer.

Verzamel je zelf kunst en van wie?

A: Door werk te ruilen, schenkingen en een sporadische aankoop hebben we al met al wel wat kunst in ons bezit. Op dit moment hangt in onze woonkamer werk van Margarita Glutzberg, Emma McNally, Alex Hamilton, Anne Hardy (en vrienden) en een foto van NASA, van het maanoppervlak.

hamilton

Aan de muur: Alex Hamilton

Welk kunstwerk zou je graag zelf hebben gemaakt of bedacht?

Telkens als ik een goed kunstwerk zie, dan zou ik willen dat ik het had gemaakt. Vorige week zag ik de fantastische tentoonstelling van Ragnar Kjartanson in het Barbican (Londen) en wilde ik dat ik het werk Second Movement had gemaakt.

Kan kunst de wereld veranderen?

Ja, kunst verandert de wereld, maar ik zou geen kunstwerken willen maken met die nadrukkelijke bedoeling. Ik wil geen oplossingen of actieplan bieden. Ik ben meer van de dubbelzinnigheid, onzekerheid en het in twijfel trekken.

Wat zou je dan willen veranderen?

Over het algemeen zou ik een gelijkwaardigere en tolerantere samenleving willen waarin cultuur wordt gewaardeerd en gevoed (zonder dat die cultuur de samenleving meteen iets op hoeft te leveren).

Beschrijf kort de totstandkoming van je nieuwste werk.

Voor de werken in mijn nieuwe tentoonstelling OFFCUT neem ik elementen uit een gevonden foto als uitgangspunt, en breng die naar de driedimensionale, materiële ruimte. Ik heb de stoffen bestudeerd die je vaak ziet in oude pin-up-afbeeldingen, en op basis daarvan nieuwe stof gemaakt. Daarmee heb ik voorwerpen gemaakt die samen met de originele afbeelding worden getoond.

Waarom moeten lezers je expositie bezoeken?

Om iets te zien dat ze misschien niet eerder zagen. Of om iets te zien dat ze eerder zagen, maar op een nieuwe manier.

rav_eva-stenram_05872dpi

Eva Stenram, Offcut (2016), Ravestijn Gallery

 

De expositie OFFCUT van Eva Stenram is t/m 22 oktober te zien in The Ravestijn Gallery

Reacties op Ik ben van de dubbelzinnigheid