Vijftig jaar na de eerste tentoonstelling van de kunstbeweging ZERO in 1965 maakte het Stedelijk Museum Amsterdam een overzichtstentoonstelling over deze groep radicale kunstenaars.
Vuur, licht, beweging, ruimte, demonstraties en performances: in de jaren 50 en 60 van de twintigste eeuw experimenteerde de kunstenaarsgroep ZERO met de meest innovatieve materialen en media. Na de zware oorlogsjaren wilden de aan dit internationale netwerk verbonden kunstenaars de kunst een nieuwe toekomst geven.
In 1962 was de eerste museale presentatie van ZERO te zien in het Stedelijk. In 1965 volgde een uitgebreidere tentoonstelling: Nul 1965, een van de hoogtepunten uit de geschiedenis van de beweging. Precies vijftig jaar daarna presenteerde het Stedelijk opnieuw een overzichtstentoonstelling van deze radicale kunstenaarsgroep. De tentoonstelling ZERO – Let Us Explore the Stars maakte zichtbaar hoe de aan de beweging verbonden kunstenaars, waaronder Armando, Heinz Mack, Henk Peeters, Otto Piene, Jan Schoonhoven, Günther Uecker, Lucio Fontana, Yves Klein, Piero Manzoni, Jean Tinguely en Yayoi Kusama, de betekenis en vorm van de kunst blijvend hebben veranderd.